|
Kumite (tłum. z japońskiego: spotkanie dłoni) - tym okre¶leniem w Karate nazywamy walkę i jest to najtrudniejszy rodzaj treningu. Jiyu-kumite (wolna walka) jest najbardziej zaawansowan± form± karate - jego esencj±.
Pierwotnie walka w karate była konfrontacja na ¶mierć i życie, takie bowiem były realia, w których karate powstawało i takie, życiowe potrzeby przed nim stawiano. Nie było więc w tej walce żadnych ograniczeń typu strefy wył±czonej z ataku, zakazanych uderzeń czy markowania ciosów i wydaje się to być naturalne, je¶li zważyć, iż napastnik, przed którym bronił się adept karate musiał być co najmniej skutecznie obezwładniony, by swego ataku dalej nie kontynuował.
Oto co mówił o jiyu-kumite Masutatsu Oyama: "Karateka musi zdawać sobie sprawę, że chodzi teraz w najtrudniejsz± fazę treningu i że musi być zdolnym do skupienia swej uwagi na wielu aspektach- w tym samym czasie. Np. musi być zawsze ¶wiadomym najbardziej drobiazgowych szczegółów dot. przeciwnika: jego sposobu oddychania, stylu ataku i obrony, jego równowagi, szybko¶ci ruchów i momentów, kiedy jest najbardziej odsłonięty i niezabezpieczony przed ciosem. Oczywi¶cie w tym samym czasie trzeba się koncentrować nad własnym planem obrony i ataku".
|
