Kumite (tłum. z japońskiego: spotkanie dłoni) - tym określeniem w Karate nazywamy walkę i jest to najtrudniejszy rodzaj treningu. Jiyu-kumite (wolna walka) jest najbardziej zaawansowaną formą karate - jego esencją.
Pierwotnie walka w karate była konfrontacja na śmierć i życie, takie bowiem były realia, w których karate powstawało i takie, życiowe potrzeby przed nim stawiano. Nie było więc w tej walce żadnych ograniczeń typu strefy wyłączonej z ataku, zakazanych uderzeń czy markowania ciosów i wydaje się to być naturalne, jeśli zważyć, iż napastnik, przed którym bronił się adept karate musiał być co najmniej skutecznie obezwładniony, by swego ataku dalej nie kontynuował.
Oto co mówił o jiyu-kumite Masutatsu Oyama: "Karateka musi zdawać sobie sprawę, że chodzi teraz w najtrudniejszą fazę treningu i że musi być zdolnym do skupienia swej uwagi na wielu aspektach- w tym samym czasie. Np. musi być zawsze świadomym najbardziej drobiazgowych szczegółów dot. przeciwnika: jego sposobu oddychania, stylu ataku i obrony, jego równowagi, szybkości ruchów i momentów, kiedy jest najbardziej odsłonięty i niezabezpieczony przed ciosem. Oczywiście w tym samym czasie trzeba się koncentrować nad własnym planem obrony i ataku".
|